HAYAT ŞİİRİN NERESİNDE?

Şiir ne anlatır? Şöyle de sorulabilir: Şiir neyi anlatır? Şiirin malzemesi nedir?

Soru kısaca şöyle yanıtlanabilir mi?

Şiir hayatı anlatır. Hayat bütün çeşitliliğiyle, renkliliğiyle, çelişkileriyle, olumlu olumsuz devingenliğiyle yanı başımızdan akıp gidiyor, işte bu akıp gidendir şiir...

Çeşitliliktir, renktir, çelişkilerdir.

Bir romanda altı çizilen satır, bir filmde dondurulan kare, bir öykünün başlangıç cümlesi, “Görülmüştür” damgalı bir mektup, bir sabah vapurunda içilen çayın demli buğusu, belli belirsiz alınan selam.

Uzat uzatabildiğince...

Daha neler eklenmez bu listeye:

Gazetede dip köşeye sıkışmış bir haber, sabah serinliğinde bir yolculuk düşü, bir aşkın gönülde sızlayan kırık ezgisi...

İşte hayat, işte şiir…

Ne anlatmasını, nasıl anlatacağını bilene o kadar çok malzeme var ki…

Ne kadar çok hayat, ne kadar çok şiir.

Evet, yeter ki elinden tutmasını bilmeli şiirin.

Peki, yaşadığımız bu günler, bu çetrefil hayat, özellikle gençlerin yazdığı şiirlere nasıl yansıyor?

Ya da yansıyabiliyor mu?

Gezi olayları gençlerin nasıl bir ince zekȃ örneği sergilediğini gösterdi.

Gençler esprili, neşeli, şakacı, alaycı idi: yaşadıklarını analiz ediyor, çözüm yolları öneriyorlardı.

Şimdi sormak gerekmez mi? Bu gençlerin şiirleri nerede?

Ülkede her gün bir işçi ölüyor, bir kadın katlediliyor. Yoksulluk, yolsuzluk sınır tanımıyor. Daha çok rant, daha çok para.

Bu günlerin şiiri yazılmazsa ne zaman yazılacak?

Facebook gibi iletişim kanalları kedi, köpek, bebek videoları ile dolup taşıyor.

Örneğin Türk şiirinde yazılmış müthiş güzel, anlamlı “şathiyeler”, yani taşlamalar var.

Hiciv Nef’i’den Eşref’e, Neyzen’e şairlerin en önemli silahlarından biri.

Can Yücel aramızdan ayrılalı hiciv şiiri de bitti gitti.

Çiçek böcek yazılırken de şair zekȃsıyla günün olaylarını şiirinin sınırları içinde tutabilir.

Türk şiiri bunun örnekleriyle dolu. En bireyci Servet-i Fünun, İkinci Yeni şiirinde, dikkatlice bakılırsa direnişin yansımaları görünür.

Çünkü şiir direnmedir, iktidara karşı olmadır.

Yandaş medya bu nedenle şiiri ve şairi sevmez ve oradan şiir çıkmaz.

Şair biat etmez çünkü...

Bu yüzden de yaşanılan hayatın ta kendisidir şiir...

Gündeliği değil, güncel olanı yazmadır.

Direndiği kadar da şiirdir.

ÖVGÜ 

Komünizm kızılcıktır

Kabza iyi gelir

Ne güzeldir daneleri

Ne güzel reçeli olur

Şurubu da

Yemiştir ama yenilmiş değildir

CAN YÜCEL

 

11 EYLÜL 2014, BİRGÜN