Sokak kederliydi. Yüzün
ay ışığına mührü düşmüştü
Karanlığın rengi soluktu
yağmura yürüdüm çıplak yürekle
Ağaçları kesiyorlardı
Bir yaprak düştü, bir yaprak daha
biri gençliğimin alnına düştü
biri sessizliğin avlusuna
Sokak kederliydi. Yüzün
mum ışığında defne gölgesi
Yaprak önce dudaklarına düştü
sonra memelerinin kuytusuna
yüzümü gömdüm hemen
bacaklarının arastasına
Rüzgâr terk eylemiş yurdunu
gurbete çıkmıştı gökyüzü
Hiçbir cemaatte yerim yok
yağmura yürüdüm münzevi
Sokak kederliydi. Yüzün
uzakta bir kırmızı tramvay
REFİK DURBAŞ
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder